W prezentowanych na wystawie pracach artyści podejmują się ujęcia bogatych i złożonych zjawisk, idei, podejmują dialog z widzem, poddają analizie istotę żywiołów – ich zmienność, siłę, dualistyczną naturę. Czerpią inspiracje z wielu źródeł. Zachęcają do zadawania sobie pytania o granice ludzkiego poznania, religijności.
Oglądając prace Adama Soboty ich odbiorca może zastanowić się, czy kult kości, fiolek z krwią świętych i cudownych obrazów ma jeszcze coś wspólnego z prawdziwym przeżyciem religijnym. Może zanurzyć się w przestrzeń, którą Jolanta Herma-Pasińska kreuje poprzez gliniane formy i światło, odkrywając przed nami fascynujące przestrzenie ducha i materii. Natomiast Monika Dąbrowska-Picewicz w swoim cyklu rzeźb świetlnych nawiązuje do natury, m.in. do lasu i do drzew o nazwie puchowce wspaniałe, zagłębia się w ich siłę i energię, którą rezonują. Remigiusz Gryt wykorzystuje kolorystykę i symbolikę wody, inspiruje się światłem, by za ich pomocą przekazać nurtujący go problem degradacji środowiska naturalnego przez człowieka.
Wystawa w Płockiej Galerii Sztuki jest materialnym efektem nieustannie prowadzonej przez artystów rozmowy, której wątki się łączą i rozdzielają, jak ich życie i twórczość. W prezentowanych rzeźbach i instalacjach, zestawione w jedno: światło, forma, materia, kształt i faktura stanowią impuls dla twórczej wyobraźni i – jak w rzeczywistym świecie – odkrywają przed widzem to, czego nie widać w ciemności, a co jawi się niczym tytułowy „poblask”.